Bijna in de file op weg naar Puglia!

Bijna het hele dorp is al leeggelopen, maar wij (als waren we de Laatsten der Mohicanen) zijn er nog. Niet heel lang meer, dat moet ik toegeven, maar iedere dag dat ik hoor over ‘zwarte zaterdagen’, ‘code rood voor de weg’ en “2 dagen onderweg geweest want we kwamen gewoon niet vooruit” maakt dat ik er zelf in had willen staan: de file. Bíjna. In de file staan betekent immers dat je op weg bent naar Vakantie. Aan de ene kant is het drama, aan de andere kant een prettig gevoel van ‘tantaluskwelling’ van wat gaat er komen. En zolang er niet wordt geruzied op de achterbank, zijn het uren die ik kan besteden aan lezen, lezen en lezen. Tja, want manlief rijdt… het grootste gedeelte. Vind ik niet erg, ik heb tenslotte alle koffers gepakt.

Want wat gaat er komen? Wij gaan naar Apulië, ook wel Puglia: de hiel van Italië tussen de Abruzzen en Calabrië. Ik heb het gevoel dat het daar nog erg Italiaans is met niet al te veel toerisme. Dor en ruig, maar met prachtige stranden, grotten en steden.

Naast zon, zee, zwembad en burrata vinden we daar ook onze drie verschillende huisjes en nog een hotelletje ‘in between’. We kunnen bijna niet wachten! Na twee onderwegovernachtingen (Villa Lago Lugano en Hotel Leone) en natuurlijk een heerlijk voorspoedige reis, gaan we allereerst naar Villa Carenza vlakbij Monopoli.

Ons eigen, ruime appartement belooft een “haven van ontspanning” te zijn op een ideaal, centraal gelegen plek in Puglia van waaruit we bijvoorbeeld de witte stad Ostuni kunnen bezoeken of de Trulli van Alberobello. Een Trullo (of mv. Trulli) is een typisch huis voor deze streek en ze bestaan sinds het einde van de middeleeuwen. Ook wij gaan slapen in deze Trulli, want ons volgende adres is gevonden bij Airbnb in Ceglie Messapica. Het is voor ons de eerst keer dat wij meedoen met de Airbnb hype en dusver bevalt het goed. Neemt niet weg dat we enorm nieuwsgierig zijn naar hoe zo’n Trullo ons nou bevalt. Het is niet enorm luxe, maar wel schattig. Denken we. Dat geldt ook voor Francesco, de ‘host’, trouwens die ons naar Google Translate stuurt om zijn mails te vertalen, want hij kan niet in Engels of Frans schrijven. No problemo natuurlijk.

Na een week vertrekken we naar ons volgende adres, met een éénnachtelijke tussenstop in Hotel Lama di Luna, en gaan we van Cisternino en diens omgeving en cultuur genieten. Claudia, de Airbnb host van deze Trullo, gaat ons verwelkomen in de Trullo van haar ouders. Er is net een zwembad bij gemaakt… dus ook hier kunnen wij en de kinderen veelvuldig afkoelen. Begrijpen jullie nu dat ik bijna niet kan wachten?