Project Verbinding – Verrukkuluk trio

Als ouder is het een herkenbaar plaatje: Knuffel kwijt – hele gezin in de rats – kindlief in en in treurig vanwege het schijnbare verlies – en vervolgens gigagrote opluchting als knuffel ineens weer is gevonden (in bed waar ie al die tijd al lag). Kinderen zijn uiteraard allereerst innig verbonden met hun eigen ouders en eventuele broertjes of zusjes. Maar in mijn beleving is de eerste volledig zelfverkozen ‘verbinding’ die ze aangaan er een met hun favoriete knuffel. Eén van de projecten die (heel rustig) doorloopt neemt het thema ‘Verbinding’ als startpunt en de gedachte van het kind en diens favoriete knuffel als uitwerking. En in dat kader ben ik jullie nog mijn ontmoeting met een verrukkelijk trio nog verschuldigd. Na een gezellig middagje had ik heel wat leuke foto’s om te gebruiken. Kijk maar even met me mee. Oh, en voordat ik het vergeet: mocht je jouw kind ook op deze wijze willen laten fotograferen? Laat het me dan even weten!

As a parent we all recognize the following: Favorite stuffed animal is missing – everyone stressed out – child-dear terribly sad because of the seeming loss – gigantic relief when stuffed animal reappears (in the bed where it was -and should have been- to begin with). First and foremost, children are intimately connected to their own next of kin. However, I feel that their first self-chosen connection is the one for their favorite stuffed animal (which can be, as you know, any and everything between a blanket and a huge elephant). One of my projects is based on that thought, of which you here see another example: a lovely trio that I was fortunate enough to meet with during a wonderful afternoon. Oh, and before I forget: in case you want your child to be photographed like this – just let me know!