Want als je bij de mensen thuis komt, dan zijn er altijd situaties waarvoor je een creatieve of technische oplossing moet zien te vinden om toch een goede foto te kunnen maken. Zo zijn er grote kamers – of kleine. Kamers met véél licht – of weinig (en ik wil liever niet flitsen). Er is donker behang op de muren, er hangen gordijnen in de weg, er is onverwacht babybezoek en er loopt een nieuwsgierige hond of onwillige kat rond. De kinderen zijn niet lekker, liggen net te slapen of zijn juist al iets te lang wakker. En die schatjes hebben sowieso maar beperkt aandacht en zin in het fotograferen; want het is namelijk helemaal niet leuk om te moeten stil zitten – lachen (of juist niet) – liggen – knuffelen met papa – knuffelen (maar niet te hard) met de baby, knuffelen met mama, hier te liggen, daar te staan en niet te wiebelen met je benen! Het levert vaak heel hilarische momenten op, is soms lichtelijk vermoeiend doordat ik in de meest vreemde posities foto’s maak, maar altijd is het even leuk. Gewoon snel werken, afleiding bieden en toch rustig blijven. Bij deze Fabulous Family had ik een souterrain tot mijn beschikking met een klein bovenlicht, een heerlijke spring-in-het-veld en een hongerige nummer twee. Uiteindelijk stond ik met flits en de TV achter me op Zapp te fotograferen. Het resultaat is er gelukkig niet minder om: foto’s die net zo spontaan zijn als zij!

Whoa! It’s been a terribly long time since I posted anything at all – in spite of all the things that happened since my last post. I have had quite a few commissions, been busy with my photography education, busier with my communications work and running through life with my dearest 4. Hectic (as we are all – no doubt). Picking up the thread where I left it gradually became more difficult; because, where to start? I now thought to just wander through my work in (somewhat) chronological order. Enjoy this time, and the next posts of the photo’s made in the past year. For me these family and children shoots continue to be little gifts that I am allowed to unwrap. Valuable, inspiring and treasured.

Terug dus naar het onderwerp… de les ging over ‘morphology’ ofwel de leer van structuur en vorm en hoe die toe te passen in je foto’s. Denk hierbij aan bijvoorbeeld organische vormen en structuren, zoals dieren, planten of gebergte en zand, gras en ijs. En we hoorden dat je door herhaling, door afstand te nemen of juist er bovenop te zitten structuur kan maken of suggereren.

Henri Cartier-Bresson

Maar denk ook aan het feit dat wij als mensen onbewust gestuurd worden (en je daar als fotograaf gebruik van kan maken) door de zogenaamde ‘pictorial climax’: het punt waar je bij een beeld begint te kijken en steeds weer terug keert – of juist eruit getrokken wordt.

Henri Cartier-Bresson

En dat daar een hiërarchie in bestaat van tekst, ogen, mens, dier, plant, kleur, scherpte enzovoorts. Dat je door plaatsing van objecten (of personen) in een cirkelvorm sowieso steeds rond gaat in een foto. Dat je met transparantie of juist reflectie een andere atmosfeer en geheel ander beeld kan creëren, dat je tegenlicht kan gebruiken waardoor het onderwerp er weer heel anders uit ziet. Dat er in foto’s vaak lijnen te zien zijn en je deze kan gebruiken om de aandacht op iets te vestigen of een atmosfeer te versterken.

Henri Cartier-Bresson

En dat de meest voor de hand liggende lijn de horizon is, en dat je met (onzichtbare) lijnen perspectief (verdwijnpunt) binnen of buiten je foto kan plaatsen (of meerdere in één foto).

Henri Cartier-Bresson

Dat rechthoekig niet hetzelfde effect heeft als vierkant, hoewel de laatste een vroeger veel gebruikte vorm van een foto was, maar we het nu ontwent zijn door de toepassing van 24x36mm film.

Dat je je van je ‘crop’ mogelijkheden vooraf bewust moet zijn bij het nemen van je foto omdat je anders informatie zal missen. Hierboven zie je bijvoorbeeld het verschil tussen mijn originele foto en de bewuste crop nadien (rechts). Dat je schaduwen kan toepassen en licht gebruiken om spanning op te bouwen in je beeld. Dat… en zo veel meer.

Met het laatste, licht en schaduw, zijn we aan de slag gegaan door foto’s te maken die in de categorie ‘clair-obscur’ vallen. Clair-obscur is het toepassen van (volgens Wikipedia) licht-donkercontrasten in sterkere mate dan de realiteit. De techniek bestaat al lange tijd in de schilderkunst en is bijvoorbeeld door Rembrandt veel toegepast: hij gaf zijn onderwerp op de voorgrond veel licht en hield de achtergrond juist donker om zo alle aandacht van de kijker vast te houden op het voor hem meest belangrijke punt. Ik vond het verhelderend om na veel met wit- en zwartpunten in je histogram bezig te zijn geweest, te beseffen dat je bewust dingen donker kan (en mag) houden en je zelfs onderdelen visueel weglaat. Hier zijn vier beelden die ik heb gemaakt – met dank aan Petru en zijn geduld. Laat me vooral weten wat je ervan vindt, ik ben benieuwd!

The last class of 2012 was about morphology, Elza Jo van Reenen (a wonderful photographer)  taught us about morphology, the study of shape and structure and how to use it in our photo’s, but also to be aware of how it influences the final image and the spectator of the image. She spoke of organic and geometrical shapes, structures because of repetition, distance or close-up. She explained about lines, and the most commonly used one: the horizon. How lines influence perspective and create a vanishing point within, or outside of the picture – or that you can even have multiple vanishing point in one image. She showed how reflection and transparency influence an image and its atmosphere and that you can tell a different story by applying one, or all of those items. She explained that by staging objects in a circular form within one and the same image, you can keep the ‘beholder’s eye’ concentrated, or that you can make the spectator reach outside the picture… We heard about how we are now used to rectangular shapes, and that a square crop influences the picture tremendously. And if you want to make such a square picture, that you need to ensure you think about it when making the photo which is in a rectangle 24x36mm shape (see the example above). She told us about the hierarchy in what the spectator looks at first, differently put: the pictorial climax, and that it’s text first, then human shape, then animal (and don’t forget about the eyes), plants, colour, but also size, light and dark, etc.

Speaking of light and dark, she explained about shadows and the technique of clair-obscur and asked us to make pictures using this technique. Clair-obscur is a technique using strong light and dark contrasts which is commonly used in painting, Rembrandt for example used it often in his paintings: making his subject lighter in the forefront, and making the background very dark… darker than it would realistically be. I found it liberating to be photographing again without the black and white points in your histogram, realizing that you can consciously choose to make an ‘underexposed’ picture with lots of blacks and almost no midtones. I hope you like the results shown – let me know what you think of it! I will definitely explore more of this technique, as I like it so much… Soon, there’ll be more to come!

The photo’s pictured above, other then those by myself, are made by Henri Cartier-Bresson a famous photographer and co-creator of Magnum Photos, a highly influential photographer’s collective. He has inspired me for years and keeps doing so today. I used his photos to illustrate some of the techniques and thoughts (albeit briefly) described above. You can learn best from the best, right? Perhaps I didn’t use the best or right ones, but still I hope that his photos will make you wonder as well: how did he catch that precise moment? And so wonderfully? AND: should you have examples of your own, illustrating the things I described – do share them with me!

Having wholeheartedly said that, I do have to admit (and this may be just me) that I feel a bit ‘astranged’ from this 2013number. I am not sure if it’s the millennium change only now sinking in, the fact that I am turning 41 this year, or if it is the …13 and the fact that we won’t see the 12-12-12’s, 11-11-11’s and 04-04-04’s etc. till next century… Anyways, it is of no importance: let’s just celebrate life as it wonderfully is!

So here’s me, sharing with you, the traditional Dutch treat to celebrate the year’s end and beginning: oliebollen (balls of spongy dough with raisins and apple, fried in oil and eaten on the 31st of December and 1st of January -admittedly, the second day usually a bit less tasty- with powder sugar). To many photo’s made, blog posts written and information-that-comes-to-my-mind shared!

The media went crazy these last few days due to the forecasted 10cm of snow that fell today. But we were delighted to see that wonderful winter white! We so enjoyed all the white beauty today – did you do so too? I immediately went out into my garden to hang the little fat balls for the birds (which I had totally forgotten so far). Once in the garden I realized that the snow allows you to see life over there: you see the ongoings of the birds by their little ‘roads’, or the stealthy steps of a cat. Also, I was surprised by the large butts on the magnolia tree and the still presence of a rose…. Nature, apparently, never completely stops (this contrary to the Dutch highways on winter days). Now, let’s hope for that White Christmas. Enjoy the upcoming weeks, but promise me to stop, just once in a while, and see that little universe in your garden and enjoy that too!

Sometimes you are lucky and you see a spontaneous still live!

Echt genoten heb ik! En extra leuk omdat ik in september in principe ga beginnen aan hun driejarige opleiding. Spannend ook trouwens. Maar goed. Wat was het fantastische fotograferen dan? Te veel om op te noemen, maar voor mij was het naast de inspiratie van Cas, Janneke, Caroline, Tanja én Désirée vooral het analoog bezig zijn: de foto maken zonder dat je in het schermpje kan zien of het is gelukt (op de goede gok dus eigenlijk) en dan in de doka de afwachting of het rolletje er wel mét beeld uitkomt. De verrassing als je op je zelf ontwikkelde rolletje iets kan ontwaren, en dan een foto in het groot op papier zien verschijnen. Echt een fantastisch proces – een proces dat iedereen (weer) eens zou moeten meemaken. En –  met heel spannend resultaat. Al vind ik het zelf

En vervolgens de tijd die we in de studio hebben doorgebracht: Low key en High key foto’s maken. Een low key foto is een heel donkere foto – maar wel goed uitgelicht. Dit houdt zoveel in als dat de foto bestaat uit veel echt zwart (niet dichtgelopen – jawel), en ook echt wit (niet uitgebeten) in zich heeft. Bij high key foto’s is het eigenlijk andersom: veel echt wit en goed echt zwart. Wil je er meer van weten? Lees er dan hier en hier meer over. Mijn Low Key resultaat is een zielig hertje… althans de overblijfselen van dat zielige hertje.

Vooral het feit dát ik dit zelf heb gemaakt is wat het voor mij zo bijzonder maakt. Dus: was dat Fantastisch Fotograferen, of niet?

Last rainy, dark, cold, not-at-all-summer week was spent learning. Learning about fantastic photography at The Fotofactory in Amsterdam. Together with Cas, Janneke, Tanja and Caroline I was taught the great ‘secrets’ of analogue and digital photography by the inspiring Désirée Vroemen. How wonderful and energetic this week was. Especially the analogue part of it: the anticipation of making an analogue photo and having to wait to see if there is any result – at all, the wonder of seeing an actual picture on the negative and the WOW-effect of developing the picture for real. It’s a thrilling process! One, anyone should go through in these digital days… Another great part of the week was going into the studio to create high key and low key pictures. My result you see here – a not so lucky deer I am afraid, but how wonderful it looks in my photo. As does Janneke in hers by the way. The fact that I made this myself, makes it Fantastic Photography to me – don’t you agree?

Ikzelf had er deze keer iets minder moeite mee, dan bij mijn eerste. Echter, het blijft raar: je kinderen groter zien groeien. Gelukkig is er altijd dat moment ‘s avonds – voordat je zelf gaat slapen, en je nog eventjes bij je kind(eren) langs gaat. Ik vind dat altijd heerlijk, ze zo ontspannen slapend te zien. Te bedenken dat t eigenlijk nog maar kleintjes zijn – ook al is t kleintje inmiddels 7 jaar, 4 of 1.5! Maakt niet uit. Iedere dag even stil te staan bij dat grote geluk is een weergaloos, gratis cadeau dat je jezelf iedere dag kan geven. En waarop ik mezelf vaak trakteer. En daarna (na een hopelijk ongestoorde nacht) het moment dat ze nét wakker zijn. Nét zo verrukkelijk!

My daughter celebrated her fourth (FOURTH!) birthday last week. This asked for big celebrations as four is a special age. The age that she goes to school. It’s also a moment that you realize how fast they grow; your children. And that you should give yourself the present of seeing them each and every single day. Often I give myself this present when they sleep, and look so young once again. And of course, when they just woke up and have not just yet completely entered into the day. Give yourself this present as well, it’s for free and priceless!

]]> https://portret-en-zo.nl/er-was-er-een-jarig-hoera-hoera/feed 0 https://portret-en-zo.nl/gouwe-ouwe-bordeaux-reis-met-x-clusive-magazine https://portret-en-zo.nl/gouwe-ouwe-bordeaux-reis-met-x-clusive-magazine#respond Tue, 15 May 2012 14:05:57 +0000 https://portret-en-zo.nl/?p=306 Ja! Het is weer tijd voor zo’n Gouwe Ouwe. Dit keer een prachtige reis  naar Bordeaux die ik heb mogen maken met Okhuysen, Daniëlle van Top Shops Holland, en nog meer bewonderenswaardige mensen. De bezoeken, het gezelschap, de hotels (of eigenlijk ‘unieke slaapgelegenheden’, want hotels kon je het niet noemen), de wijnen, het prachtige weer, de diners: alles maakte dit tot een werkelijk onvergetelijke […]]]> Ja! Het is weer tijd voor zo’n Gouwe Ouwe. Dit keer een prachtige reis  naar Bordeaux die ik heb mogen maken met Okhuysen, Daniëlle van Top Shops Holland, en nog meer bewonderenswaardige mensen. De bezoeken, het gezelschap, de hotels (of eigenlijk ‘unieke slaapgelegenheden’, want hotels kon je het niet noemen), de wijnen, het prachtige weer, de diners: alles maakte dit tot een werkelijk onvergetelijke ervaring. Bordeaux ken ik. Indrukwekkende wijnen heb ik vaker gedronken, en ook heb ik regelmatig geslapen in prachtige hotels. Maar nu werden keer op keer mijn ervaringen overtroffen met nóg meer moois dan mooi!

Wij begonnen de eerste dag met een overnachting, bezoek, borrel en diner op Château d’Yquem. Een mogelijkheid die niet veel mensen is gegeven. Bovendien werden we onderhouden door Pierre Lurton, directeur van Chateau d’Yquem. Een avond vol bijzondere wijnen uit indrukwekkende millésimmes, zoals de 1967 die wij mochten proeven! Die eerste dag werd gevolgd door een bezoek aan Château Mouton Rothshild en daarna een lunch op Château Pontet-Canet. Op zichzelf is dat al indrukwekkend genoeg, maar die avond dineerden we óók nog aan het zwembad in de oranjerie op Château Du Tertre met Alexander Verbeek, directeur van Du Tertre en Château Giscours. Hier bleven we tevens overnachten en reden we de dag erna weer naar de andere oever van de Garonne, om in Pomerol Château Petrus te bezoeken. Dat bezoek werd gevolgd door een allerlaatste kennismaking: met Château Belair en haar indrukwekkende kelders in grotten. Dit soort ondergrondse ruimtes vind je wel meer in Saint-Emilion en Pomerol door de zachte zandsteenonderlaag. Er zijn zelfs wijnkelders in “mais silo’s” uitgehouwen door de Romeinen! Over oud gesproken… Alles was even indrukwekkend, dat kan je begrijpen. Onvergetelijk ook. En fijn dat foto’s van mij zijn gepubliceerd in het TopShops Magazine X-Clusive!

Sindsdien heb ik Bordeaux helaas niet meer gezien, maar wél andere prachtige domeinen in Frankrijk, Chili en Argentinië. Je hoort mij dus zeker niet klagen! Daarover een andere keer meer, voor nu kan je even met me meegenieten: Bordeaux reis 2009

Enjoy my impressive, unforgettable trip to the wine region of Bordeaux where I visited glorious wine chateaus, such as Chateau d’Yqyem, Mouton Rothshild, Petrus and Pontet-Canet Bordeaux trip 2009 and see how some of my photo’s were published at the time: TopShops Magazine X-Clusive.